کشف راهی برای بازگرداندن سلول‌های ضد سرطان
تاریخ انتشار: ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۳۳۸۹۵
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مطالعه جدید راهبردهای جدیدی را برای تقویت درمان‌های ایمونوتراپی بر اساس کشنده‌های طبیعی سیستم ایمنی ارائه می‌دهد.
در حالی که سلول‌های کشنده طبیعی سیستم ایمنی (NK) می‌توانند تومور‌ها و سلول‌های آلوده به ویروس را در مراحل اولیه تشخیص دهند و از بین ببرند، بیشتر سلول‌های تومور در مرحله پیشرفته به نحوی از شناسایی اجتناب می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سلول‌های NK بخشی از مصونیت ذاتی هستند و بنابراین ذاتاً قادر به تمایز سلول‌های هدف از سلول‌های سالم هستند که حامل آنتی ژن‌های خود هستند. این تمایز از طریق استفاده از چندین گیرنده سطح سلولی رخ می‌دهد که برخی فعال می‌شوند و برخی دیگر فعالیت آن را مهار می‌کنند.
این مطالعه به رهبری گروهی از دانشگاه علم و صنعت چین، سازوکاری را که قبلاً ناشناخته بود در فرار ایمنی تومور کشف کرد که می‌تواند به جستجوی راهی برای بازیابی عملکرد سلول‌های NK کمک کند.
نویسندگان در یک بیانیه مطبوعاتی در وبسایت آکادمی علوم چین که همزمان با انتشار آن منتشر شد، گفتند: «این مطالعه راهبردهای جدیدی را برای تقویت درمان‌های ایمونوتراپی سلول NK ارائه می‌کند.»
بر اساس مطالعه‌ای که مجله معتبر Nature Immunology منتشر کرد، محققان از میکروسکوپ برای تصویربرداری از توپولوژی سطح سلول‌های NK در داخل و خارج تومور‌ها استفاده کردند و تفاوت‌های قابل توجهی را یافتند.
سلول‌های NK از تومور‌های برداشته شده از بیماران مبتلا به سرطان کبد با سلول‌های NK طبیعی کبد و خون محیطی مقایسه شدند. سطوح غشایی سلول‌های NK سالم بر خلاف تومور‌های برداشته‌شده که برآمدگی‌های بسیار کمی داشتند، با برجستگی‌هایی پوشیده شده بودند.
محققان همچنین بررسی کردند که آیا نبود برجستگی با فرار تومور از سیستم ایمنی مرتبط است یا خیر. آنها دریافتند که سلول‌های NK داخل توموری – که از داخل تومور گرفته شده‌اند – قادر به برقراری تماس با سلول‌های تومور نیستند.
این مطالعه به این نتیجه رسید که سلول‌های NK طبیعی از برجستگی‌های غشایی برای شناسایی و گرفتن سلول‌های تومور و ارتقای تعامل بین سلول‌ها برای تشکیل سیناپس‌های ایمنی استفاده می‌کنند.
به گفته نویسندگان، این تعامل برای فعال شدن و تنظیم پاسخ ایمنی ضروری است، که نقش مهمی در مبارزه با عفونت و سرطان دارد.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: سلول های تومور تومور ها سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۳۳۸۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.
گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.
یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.
این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.
«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگو‌های ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.
ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.
طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.
اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.
مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.
این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.
نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.
انتهای پیام/
جاده کندوان یک طرفه شد